Not: Bu yazıya yarıştan 3 gün sonra başlamama rağmen önce teknik sorunlar, sonra iş yoğunluğu sonra #Soma faciası derken klavyeye elim aralıklarla değdi. Geç olsun, güç olmasın diyerek beğeninize sunuyorum.

4 Mayıs 2014 günü sıra dışı bir koşu yarışı yapıldı. Wings For Life World Run. Bir yarış düşünün ki uzunluğu ve süresi belli değil, sabit bir bitiş çizgisi yok. Bilakis, bitiş çizgisi arkadan geliyor: herkes gücü nispetinde çizgiden kaçıyor! Üstelik yarış tek bir yerde değil; Dünya’nın dört bir yanında aynı anda başlıyor, online takip ediliyor! Fikir ilk duyduğum andan itibaren çok cazip geldi. “Red Bullish” konsepti kim ne zaman hayal etti bilmiyorum ama Red Bull’un sosyal sorumluluk yüzü olan Wings For Life Vakfı, kendini omurilik felcine tedavi ve çare bulmaya adamış bir organizasyon, sahiplenip hayata geçirdi. Vakıf, kendi kelimeleriyle “Tedavi bulunup bulunamayacağına değil, ne zaman bulunacağına” odaklanmış durumdalar. Vakfın hikayesi, Red Bull’un kurucusu Dietrich Mateschitz’in yakın arkadaşı olan iki kez dünya motokross şampiyonu Heinz Kinigadner’in oğlunun 2003’te bir kaza sonucu tekerlekli sandalyeye oturmasıyla başlıyor. Dostuna yardımcı olmak isterken, Mateschitz omur ilik felcinin insan hayatındaki dramatik etkisini yakından görüyor. Uzmanların çare bulunabileceğine inandığını, araştırmaların az ve pahalı olduğunu tespit edince kendisi ve şirketi için bir sosyal amaç ediniyor.Wings For Life, kaynaklarını tekerlekli sandalyeye mahkum olanların daha iyi bir yaşam sürmesine ayırmıyor. Vakıf kaynaklarını %100 tedavi araştırmalarına, projelerine aktarıyor.

Gelelim yarışa. Yarış 34 ülkede aynı anda gerçekleşti. Aynı anda derken, “aynı an” demek istiyorum. 6 kıta ve 34 ülkede. Japonya’da hava kararmışken ABD’de daha gün ağırmamıştı, Türkiye’de ise öğlen 13:00 idi. Yarışmacılar koşmaya başlayınca, 30 dakika arkalarından “yakalama aracı” (Catcher Car veya CC) yola çıkacak. İlk saat boyunca 15km/s, sonra sırasıyla 16-17 km/hızlarda sürecek. 3. saat sonunda 48. km’ye varacak olan yakalama aracı 4. saatte hızını 20 km’ye çıkaracak ve 2 saat boyunca bu hız ile devam edecek. 6. saate girilmesi ile hızını 35 km’ye yükseltecek ve yarış parkurunun son bulduğu noktaya kadar bu hızını koruyacak. Heyecan verici! Ben ne kadar koşabilirdim? (hayalim ve koşabildiğim aşağıda)

Yarışın Türkiye’de de koşulacağını duyunca sevindim, tarihi ve parkurun Alanya’da olduğunu öğrenince biraz endişelendim. Yoğun iş dönemimde, Alanya gibi son dakika bilet ayarlaması ekonomik olmayacak bir lokasyon… Yapacak bir şey yok! Nisan ortasında yarışın hemen sonrasına bir keşif ziyareti iliştirip ulaşım planımı kesinleştirdim. Alanya’ya ilk gidişim bu yarış için oldu. Gazipaşa havaalanına Onurair’le uçtum. Ertesi gün Antalya’ya dönerken bunun çok iyi bir karar olduğunu gördüm: Alanya Antalya’ya uzakmış! Çook uzak…

20140508-225540.jpg

Catcher Car “CC” Yakalama Aracı, şimdilik sevimli görünüyor

Otelime eşyaları attıktan sonra ilk yaptığım şey Kızıl Kule’nin yakınındaki meydanda kurulan etkinlik alanına gitmek oldu. Havalı yakalama aracına yakından baktım. 3 ay önce Red Bull Kick-Off toplantısını organize etmiştik ve kendi yarış zaman sistemimiz ile benzer bir kurulum yapmıştık. Aklın yolu bir:)

20140508-225620.jpg

Kayıt Standları

Akşam üstü vardığımda etkinlik alanındaki Bedük konseri vardı. İşimi halletmek için kayıt çadırına yöneldim. 2200 kişi kayıt yaptırdığı için düzenli ve yüksek kapasiteli bir kit dağıtım hazırlığı yapılmıştı. Sarı gönüllü tshirtleri içinde heyecanlı ve neşeli onlarca genç enerjiyle çalışıyordu. Kendi numara masamı buldum, telefonumdan yarış numaramı söyleyerek 3 dakika içinde kayıt işimi hallettim. Alan, boyutuna göre boştu. Acaba herkes işini erken halledip dinleniyor mu diye düşünürken AdımAdım’dan arkadaşlarımı gördüm: Birçok kişinin rakı balık planı olduğunu öğrendim. Yarış, yarıştır. Ben sakin ve kendi içimde bir gece geçirmeye karar verdim. Üzerimde İznik Ultra Maratonu organizasyonun fiziki ve zihinsel yorgunluğu halen devam ediyordu.

Bazen, uzun zamandır aklınızda olan ve bir şekilde ertelediğiniz işler olduklarından daha ağır oluyorlar. Otele dönerken bir berber ziyaret edip sadece saçlarımı değil, yetişemediğim iş listemi de kısaltarak rahatladım. Arka sokaklarda ufak bir aile pidecisinde yemek yerken, sessiz yaz akşamı bana küçükken yazları geçirdiğim Çınarcık’ı hatırlattı. Tekrar birşeylere yetişmek zorunda olmamak ne kadar güzel…

20140508-225931.jpg

Yarış Kiti: Göğüs Numarası (çipli) , Puma tshirt, bez torba, boru bandana

Otelde yarış kitimi açtım. Koşarken giyeceğim malzemeleri planlamaya başladım, ama saat çok daha fazla geç olmadan yatmaya karar verdim. Bozulan uyku düzenimi toparlama gayretindeydim, ne de olsa 13:00teki start için hazırlıklara sabah zaman vardı. Sabah koşu kıyafetlerimi hızlıca toparladım ve bir kaç yarıştır şikayet ettiğim yavaş şarkıları iPod’umdan silmek istediğim zaman beklemediğim bir sorunla karşılaştım; 2 senedir güncellemediğim listeye müdahele etmek çok çetrefilliydi! Facebook dostlarının yardımlarıyla 3 saat civarında bu sorunu kısmen çözmeyi başardığımda hayatımda daha az iOS istediğime de karar vermiştim…

Öğlen sıcağında başlayacak yarışta ilk hedefim eğlenmekti. “Yarış”ta eğlenmek demek, elinden geleni yapmak.

20140512-222944.jpg

World Run koşu kitim

Hava sıcak olacağı için şort atlet koşmaya karar verdim, en rahat ve 3 cepli TNF şortum ve FlashDry kumaşlı TNF atleti seçtim. İznik Ultra kollukları su istasyonlarında ıslatıp kuruyana kadar takarım sonra indiririm diye planladım (ki 2,5-3km nemli kaldılar.) Raid Light Bel çantamı aldım, (marketten alacağım 0,5lik) su şişesi taşımayı ve 5km.de bir doldurmayı planladım. Kompresyon çorabında tereddüt ettim, gerçekten işe yarıyor mu plasebo etkisi mi hala emin değilim ama her iki koşulda da giymeye karar verdim. Şapka yerine vizör tercih ettim ki kafam fazla ısınmasın (daha rahat ediyorum.) Yurbuds kulaklıklarım ve hızlı şarkıları ön plana çıkartmayı başardığım müzik çalar. Garmin 310XT de tempo kontrolümü yapacaktı.

Yarış sonrası hemen Antalya’ya geçeceğim için otelimi boşaltıp çantalarla vestiyere uğradım. Burası oldukça düzenli ve genişti. Starta 45 dakika kala kapasitenin herhalde %30u doluydu. Son ihtiyaç, ısınma ve sıvı alma/ bakkaldan su şişesi satın almayı planlarken, bir anons ” starttan 30dakika önce start bloklarına girmelisiniz, yoksa starta alınmayacaksınız! son 5 dakika !” hayda, nerden çıktı bu derken Mobo WCleri ziyaret edip bariyerlerden atlayarak C bloğu içinde yerimi aldım. C, 3:30 maraton koşarım diyenlerin yeriydi ve öne yakındı. Önümüzdeki B Bloğu bizden daha hızlı olanların olması gereken yerdi. Bekleyenler bizden daha kalabalıktı ve hızlı olduklarından emin olamadım. Onların önünde de sub3 ve davetli sporcuların olduğu A bloğu yer alıyordu.

world-run-alanya-start

Alanya start hattı: Güneşte 30 dk bekledikten sonra koşmaya başlayanlar Foto: Red Bull

Start hattı Foto: © Nuri Yılmazer

Start hattı Foto: © Nuri Yılmazer

Yarış hızlı başladı. AdımAdım’dan birkaç kişi ile beraber koşmayı planlıyordum. Yavaş başlayamadığım için hemen çıkışta slaloma başladım. 200metre sonra elit grubun arkasına geldiğimi ve Murat Kaya, Ahmet Arslan ve birkaç kişinin stabil bir tempo gittiğini görünce 3:30 tempomu fark edip frene bastım, 4:00 civarında onlara uydum, 5-6 metre arkalarında aldım. İlk km.’yi hızlı geçene bir şey yok:) hedef en ileriye gitmek.

20140508-225957.jpg

İlk kilometreyi geçerken. İlk grubun 40 metre arkasında ikinci gruplayım. Foto: Caner

20140508-230013.jpg

AdımAdım’dan Ali Gültekin ile ilk kilometreyi geçme selfisi foto: Caner

AdımAdım Antalya’dan Ali ile kilometreye yaklaşırken yan yana geldik ve beraber koşmaya başladık. Runtalya’da hızlıca bir YM koşmuş. Tempomuz ikinci gruptan çok az yavaştı, her yüzmetrede 1 metre geriye düşerek kaçınılmaz olarak arkada kaldık. Ali’den 4,5-5.km km civarında koptum.

Lider grup Alanya çıkışında, yaklaşık 3km Foto: Nuri Yılmazer

Lider grup Alanya çıkışında, yaklaşık 3km Foto: Nuri Yılmazer

Nedense Alanya-Antalya arasının dümdüz olacağını hayal etmişim. Özellikle ilk 11 km sinsi yokuşlara sahipti. İlk 3km’deki hızım düşse de YMu 5 tempoya yavaşlamadan (ve ortalamayı 4:40 altında tutarak) geçtim. Sonrasında, kaçınılmaz antrenman eksikliği yavaşlaması başladı. Mesafe uzadıkça hızınızı koruyabilmek için (enerji ve sıvıdan ayrı olarak) haftalık kilometrenizin yüksek, tempo ve hız çalışmaları yapıyor olmanız gerek.

20140508-230041.jpg

Benim için yarış bitti. 35km hedefime ulaşamadım.

Hedeflerin tutmaması için birçok iç ve dış mazeret olabilir. Sebepler veya “kader” de olabilir. Ne de olsa hedeflere ulaşamamak “Bu işin fıtratında var”.

Garmin 310XT koşu datama ulaşmak için resme tıklayınız.

Garmin 310XT koşu datama ulaşmak için resme tıklayınız. Her kilometre için otomatik lap aldım.

20140508-230100.jpg

Toplama arabasında selfimiz… Sizlerle olmak ne güzel.

Toplama Aracındaki ekip. Buraya gidebildiğimiz için mutluyuz!

Alanya'daki İlk 3 erkek ve ilk 3 kadın Foto © Mahmut Cinci

Alanya’daki İlk 3 erkek ve ilk 3 kadın Foto © Mahmut Cinci

Podyumu oluşturan Murat Kaya, Oleg Kharitonov, Ahmet Arslan, Svetlana Shepeleva, Charlotte Kellum ve Ayşın Özer Başkır hatıra fotoğrafı çektiriyor. Ayşin önceki gün Konyaaltı triatlonunda da kürsü yapmıştı. Şirketten birisinin kürsüde olması güzel, benim kürsü törenini bekleyemeden Antalya transferine geçmem buruk oldu.

murat-kaya-alanya-sampiyon-parkur-birincisi

Alanya’nın en uzağa kaçanı Murat Kaya: 55.93km. Dünya 15.si. Bravo!

Kısa Kısa Notlar:
-Bütün dünyada 35.397, Türkiye’de 764 kişi koştu.
-Dünya birincisi, erkeklerde LEMAWORK KETEMA (ETH), Avusturya’da (DONAUTAL) 78.58km koştu. Kadınlar birincisi ELISE SELVIKVÅG MOLVIK (NOR) kendi ülkesinde (STAVANGER) 54.79km koştu!
-Türkiye birincileri erkeklerde 55.93km ile MURAT KAYA (TUR) ve 48.29 km ile SVETLANA SHEPELEVA (MDA)oldular.
-Alanya, en uzağa koşulabilen 17. lokasyon oldu (34 lokasyon arasında.)
-Projeden 3 milyon Euro kaynak toplanmış
-Ben Dünyada 1135.Erkek, Türkiye’de 11. Erkek olmuşum (toplamda da 12.)
-Yazının en altına global infografiği ekledim, inceleyebilirsiniz.
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği (TOFD) Alanya’daki STK partneriydi.

Neler Güzeldi?
-Konsept, konsept, konsept
-Kit dağıtım ve vestiyer. Etkinlik alanında ben az kaldım ama insanlar Bedük ve diğer sahne aktivitelerinden memnun gibiydi
-Tshirt: Ben PUMA sponsorluğundaki yarış t-shirtünü beğendim. Günlük giymeye uygun pamuklu bir T. Bazıları “neden performans kumaşı değil?” diye söyleniyordu ama benim gibi ucuz (performans kumaşları da dahil) tshirtlerini atan biri için mükemmel bonus oldu.
-Boru bandana: doğru promosyon no.2
-Online takip sistemi çok başarılıydı.
-Sağlık, yol emniyet, lojistik (toplama) çok iyi organize edilmişti.

Neler geliştirilmeli? (organizasyon genel olarak iyiydi, aşağıda tecrübe ettiğim noktalar gelişirse daha da iyi olacaktır, )
-Alanya’nın haberi yoktu. Konaklama, yeme içme, berber, bisiklet kiralama ve market derken 24 saatte 11-12 ayrı esnafa girdim. Red Bull’un varlığından haberdarlar ama konser mi, yarış mı, parkur neresi, bilmiyorlardı.
-Yarış gün akışı ve bağlı etkinlikleri duyurusu ve mecraları iyileştirilebilir. Son gün ajandası mailing geldi ama web sitesine yarış öncesi yüklenmemişti. Site globalden güncelleniyor ve muhtemelen son hafta Türkiye düşük öncelik durumuna gelmiş olabilir.
-Makarna standı: 2 günde 3 kere 35 dakika etkinlik alanındaydım ve Barilla standı hep “şuan makarna vermiyoruz” dedi. Belki sebil herkese vermek yerine mutlaka göğüs no işareti/ kupon ile dağıtmalılar. Avrasya ve Runtalya bu şekilde kesintisiz servis ediyor.
-30 dakika öncesinden güneş altında start bloklarına sokulmak. Daha doğrusu bu zorunlu bekleme sırasında su bulamamak,”çıkmayın geri almayız” anonsunu ciddiye alıp su satın almaya gidememek…
-Rotada maraton fotoğrafçıları olabilir (ve görüntüleri ücretli satabilirler, kendim telefon taşımasam karem olmayacaktı yarıştan)
-İçecek istasyon planlaması. Ben öndeydim içecek azlığı yaşamadım. Aksine, her 5Kda bana su, Red Bull ve meyve vermek için birbiriyle yarışan gönüllüler vardı. Ama 10.km ve 30. kmde neredeyse aynı kalabalık vardı. 30K’da yüzlerce kişinin geçmesine yetecek hazırlık yapılmıştı. Start bloklarına bakarak ilk istasyonlar güçlendirilebilir, hatta Alanya 2014 koşulları için 7,5Kda ek istasyon olabilirdi (alt detayları her ülke ayrı çözmüş gibi.)
-Antalya servisleri duyurusu. Organizasyonun Antalya’dan ve Antalya’ya servisi olduğunu tesadüfen öğrendim ve dönüşte kullandım. Koca otobüste 4 kişi döndük. Eminim ki transfer ihtiyacı olan çok insan vardı, haberdar olamadılar.

Son Söz:
Koştuğuma kesinlikle değdi, seneye önemli bir mani çıkmazsa 3 Mayıs 2015’te yine start almak isterim. Kaçırmayın.

Yarışın internet sites: www.wingsforlifeworldrun.com/tr/

Wings For Life World Run 2014 Infografik

Wings For Life World Run 2014 Infografik

Share This